B&W, Cyfrowe, Krajobraz, Ludzie, Portret, Street, M. ZUIKO DIGITAL, Miasta, Olympus E-PL5, Urbex

Drogi do śmierci.

Galeria 28 lutego 2015 Paweł Nytra 2 Komentarze

Ile by nie było spraw
Jakie by nie były złe
Ważne, by zobaczyć
Ważne, by odnaleźć
Ważne, by zrozumieć sens

Jakie by drogi nie wiodły do jakich by miejsc
Zachowaj się godnie gdzie któraś przyniesie ci śmierć

„Coma – Nie Ma Joozka”

Droga do śmierci

Cyfrowe, Krajobraz, Ludzie, Portret, Street, M. ZUIKO DIGITAL, Miasta, Olympus E-PL5, Urbex

Drogi do wstydu.

Galeria 27 lutego 2015 Paweł Nytra Dodaj komentarz

Ile by nie było lat,
Jakie by nie były złe,
Ważne by zobaczyć,
Ważne by zachować,
Ważne by osiągnąć
Cel.

Jakie by drogi nie wiodły do jakich by drzwi,
Zachowaj się godnie, gdy któraś przyniesie Ci wstyd.

„Coma – Nie Ma Joozka”

Droga do wstydu

Analogowe, Architektura, FED 5b, Miasta, Urbex

Jama

Obrazek 26 lutego 2015 Paweł Nytra 2 Komentarze

Analogowe, Ludzie, Portret, Street, Super Orion 135mm/1:2,8, Zenit ET i Zenit 122

Czasem nagle smutniejesz

Obrazek 25 lutego 2015 Paweł Nytra Dodaj komentarz

Adam Ziemianin

„Czasem nagle smutniejesz”

Czasem nagle smutniejesz
To jakby dnia ubywa
I nie wiem jak ci pomóc
Więc tylko proszę wybacz

Czasem łzy w twoich oczach
Na krótką chwilę zagoszczą
I nie wiem czy coś mówić
I nawet nie wiem po co

Puszczam więc wtedy latawce
Ze śmiechu mego śmieszne
I znowu dnia przybywa
Powietrze staje się lżejsze

I lżejsza staje się wędrówka
Z plecakiem coraz cięższym
Nad domem przysiadła tęcza
Na nieba niebieskiej gałęzi

W wykonaniu SDMu:

B&W, Cyfrowe, Fauna, M. ZUIKO DIGITAL, Natura, Olympus E-PL5, Ornitologia

Śmierć w obiektywie

Galeria 25 lutego 2015 Paweł Nytra 3 Komentarze

„Śmierć w obiektywie”

Na setną sekundy wstrzymuję czas
i serce na chwilę zamiera,
gdy spośród gałęzi
w koronach drzew
śmierć w moją stronę spoziera

Szeleszczą liście miotane wiatrem
trzeszczą gałęzie mi pod butami
ciii! czy zdołam uchwycić
ja, człowiek prosty

tę śmierć, co siedzi nad nami?

Śmierć ma pióra asfaltowe
i dziób jakby stworzony do zła
ja mam tylko obiektyw i oczy
i rękę, co czasem mi drga

Na setną sekundy wstrzymuję więc czas
i oddech zduszam w zarodku
wcale się nie boję
śmierć jest pospolita
do ciepłych krajów na zimę nie ucieka
i krąży nad nami
lecz boi się żywego człowieka

Gdy tylko spróbujesz zbliżyć się do niej
natychmiast zbiera się do nagłego zrywu
a spojrzeć jej w oczy możesz
jedynie przez szkło obiektywu.